نیاز غنی

  • ۰
  • ۰

شواهد زیادی وجود دارد که مضر بودن نشستن طولانی مدت را برای سلامتی نشان می‌دهند. اگر به هر دلیلی مدت زیادی از روز را روی صندلی می‌نشینید، باید بیشتر مراقب سلامتی خود باشید. نشستن طولانی مدت می‌تواند عضلات و مفاصل ران را سفت کرده و در تعادل فرد اختلال ایجاد کند؛ نشستن طولانی مدت و تحرک نداشتن مثلا در سفر هوایی باعث بیماری DVT یه همان لخته شدن خون در وریدهای عمقی می‌شود.

عوارض نشستن طولانی مدت

هنگام نشستن روی صندلی نسبت به زمان فعالیت، انرژی کمتری صرف می‌شود. بنابراین نشستن زیاد و فعالیت کم می‌تواند عوارض متعددی از جمله فشار خون، آرتروز، واریس پا، کمر درد و چربی خون را به همراه داشته باشد. در ادامه راجع به عوارض نشستن زیاد بیشتر توضیح می‌دهیم.

کمر درد و نشستن طولانی مدت

یکی از مشکلات متعددی که نشستن زیاد برای فرد ایجاد می‌کند، کمر درد است. در واقع کمر درد یکی از عوارض شایع مربوط به شغل است. تحقیقات نشان داده که افرادی که زمان زیادی پشت صندلی می‌نشینند، بیشتر از دیگران در معرض این عارضه هستند. زیاد نشستن دشمن سلامت ستون فقرات بوده و به عضلات ستون فقرات، گردن و پشت فشار زیادی وارد می‌کند. اگر ساعات زیادی از روز را پشت میز می‌گذرانید، باید هر 25 دقیقه کمی جابه‌جا شوید. سعی کنید هر 25 دقیقه از جای خود برخاسته، کمی راه بروید و یا چند حرکت کششی انجام دهید.

بیماری‌های قلبی و نشستن زیاد

یکی دیگر از بیماری‌هایی که نشستن زیاد به همراه دارد، بیماری‌های قلبی است. زیاد نشستن و پرهیز از پیاده‌روی، ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را در شما افزایش می‌دهد. محققان برای بررسی ارتباط بیماری‌های قلبی و زیاد نشستن، تحقیق جالبی انجام داده‌اند. آن‌ها در این تحقیق روی دو گروه مختلف شغلی مطالعه کرده‌اند. گروه اول در این مطالعه، رانندگان ترانزیت بودند که زمان زیادی از روز را پشت صندلی مشغول رانندگی هستند. گروه دوم اما نگهبانان بودند که فعالیت بیشتری داشتند و کمتر می‌نشستند. در طی این مطالعه هر دو گروه رژیم غذایی و سبک زندگی مشابهی داشتند. در انتهای مطالعه، مشخص شد که رانندگان ترانزیت بیشتر از نگهبانان در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی بودند.

زمانی که برای زمان طولانی روی صندلی می‌نشینید، میزان سوخت و ساز در بدن شما کاهش می‌یابد. به عبارت دیگر، بدن کمتر چربی می‌سوزاند. در این شرایط چربی اضافی در عروق مختلف رسوب کرده و جریان خون را مختلف می‌کند. در نتیجه نشستن زیاد، باعث افزایش چربی و فشار خون و در نتیجه بروز بیماری‌های قلبی می‌شود. بنابراین اگر ساعات زیادی از روز را می‌نشینید، حتما هر از چندگاهی، از جای خود برخواسته و کمی راه بروید.

نشستن زیاد و ابتلا به دیابت

از دیگر بیماری‌هایی که نشستن زیاد به همراه دارد، دیابت یا قند خون است. ارتباط نشستن زیاد و ابتلا به دیابت، هنوز جای بررسی دارد. پزشکان بر این باورند که نشستن طولانی مدت روی می‌تواند نحوه واکنش بدن نسبت به هورمون انسولین را تغییر دهد. وقتی نشسته‌اید، کالری کمتری می‌سوزانید و به همین دلیل گلوکز کمتر به مصرف سلول‌ها می‌رسد. در نتیجه گلوکز خون بالا رفته و دیابت ایجاد می‌شود. با تحرک و فعالیت منظم در بین زمان‌های نشستن، می‌توانید از ابتلا به دیابت تا حدود زیادی جلوگیری کنید.

واریس، مهم‌ترین بیماری مرتبط با نشستن زیاد

واریس یکی از مهم‌ترین بیماری‌هایی است که بروز آن با نشستن زیاد ارتباط دارد. جریان خون در افراد عادی با افرادی که در طول روز زیاد می‌نشینند، کاملا متفاوت است و منجر به بروز واریس می‌شود. نشستن زیاد و کم تحرکی، جریان خون در رگ‌ها را کاهش می‌دهد. کاهش جریان خود، احتمال ایجاد لخته خون در رگ‌های عمقی(به اصطلاح پزشکی: ترومبوز عروقی) را افزایش می‌دهد. همچنین نشستن طولانی مدت می‌تواند فشار زیادی به ناحیه ران و ساق پا وارد کرده و رگ‌های واریسی را ایجاد کند. اگر در طول روز زیاد می‌نشینید، به احتمال زیاد به واریس مبتلا خواهید شد. در صورت ابتلا به واریس نگران نباشید یکی از ورش‌های جدید درمان واریس اسکلروتراپی یا تزریق واریس پا است. در این روش درمانی نیازی به بی‌هوشی حتی بی‌حسی موضعی نیست. اسکلروتراپی حدود 30 دقیقه زمان می‌برد.

پوکی استخوان

از دیگر بیماری‌هایی که در اثر نشستن طولانی مدت ممکن است در بدن مشاهده شود، پوکی استخوان است. هر قدر کمتر پیاده‌روی کنید و برای مدت طولانی‌تری روی صندلی بنشینید، آسیب شدیدتری به استخوان‌های پای شما وارد می‌شود. علاوه بر این فشار بیشتری به رگ‌های خونی پا وارد خواهد شد. این موضوع باعث تورم عضلات ناحیه پا می‌شود. به مرور زمان استخوان پا تحلیل رفته و احتمال ابتلا به بیماری پوکی استخوان در دوران سالمندی افزایش پیدا می‌کند

آیا می‌توان از عوارض نشستن زیاد پیشگیری کرد؟

اگر مجبور هستید ساعات زیادی از روز را بنشینید، باید بیشتر مراقب سلامتی خود باشید. توجه به توصیه‌های زیر به شما در پیشگیری از عوارض نشستن زیاد کمک می‌کند:

  • ساعت را تنظیم کنید و هر 25 دقیقه یک بار، از جای خود بلند شده و کمی راه بروید.
  • طرز نشستن صحیح روی صندلی را یاد بگیرید و درست‌نشستن را به خود یادآوری کنید.
  • سعی کنید هنگام مکالمات تلفنی، راه بروید.
  • چند حرکت ورزشی ساده مثل حرکات کششی را یاد بگیرید. در طول روز این حرکات را تمرین کنید.
  • جایگزین‌کردن میزهای ایستاده می‌تواند از بروز عوارض نشستن زیاد جلوگیری کند.
  • هر چند وقت یک بار چکاپ کامل انجام دهید.

سخن پایانی

واریس از بیماری‌های شایع عروقی است که بیشتر ما آن را با عنوان واریس پا می‌شناسیم. نشستن و ایستادن طولانی مدت از دلایل مهم بروز واریس است. خوشبختانه امروز روش‌های مختلفی برای درمان واریس بدون عمل جراحی وجود دارد. اگر مبتلا به واریس هستید، با مراجعه به کلینیک‌ تخصصی درمان واریس دکتر مهرداد اقدسی می‌توانید از شر این بیماری خلاص شوید. در کلینیک تخصصی درمان واریس دکتر مهرداد اقدسی انواع مختلف واریس با به‌روزترین متدهای جهانی درمان می‌شوند.

  • نازنین رضائی
  • ۰
  • ۰

هموروئید (بواسیر) رگ‌های متورمی هستند که در ناحیه مقعد یا راست روده قرار دارند. این رگ‌ها می‌توانند در اثر فشار، یبوست، یا زور زدن در هنگام اجابت مزاج ملتهب و متورم شوند.

هموروئید به دو نوع تقسیم می‌شود:

  • هموروئید داخلی: این نوع هموروئید در داخل رکتوم قرار دارد و معمولاً قابل مشاهده یا لمس نیست.
  • هموروئید خارجی: این نوع هموروئید در خارج از مقعد قرار دارد و معمولاً قابل مشاهده یا لمس است.

هموروئید و کم خونی در سالمندان

هموروئید می‌تواند از دلایل کم خونی در سالمندان باشد. در سالمندان، هموروئید بیشتر در معرض خونریزی قرار دارد. این به این دلیل است که رگ‌های مقعد و راست روده در سالمندان ضعیف‌تر و شکننده‌تر می‌شوند. خونریزی هموروئید می‌تواند منجر به کم خونی شود.

علائم کم خونی در سالمندان

علت اصلی هموروئید چیست؟

علت اصلی هموروئید ناشناخته است، اما عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به آن را افزایش دهند عبارتند از:

  • یبوست: یبوست می‌تواند باعث شود که فرد برای دفع مدفوع فشار بیشتری وارد کند، که می‌تواند منجر به تورم رگ‌های مقعد یا راست روده شود.

برای درمان یبوست سالمندان چه کنیم؟
  • زور زدن در هنگام اجابت مزاج: زور زدن در هنگام اجابت مزاج نیز می‌تواند فشار زیادی به رگ‌های مقعد یا راست روده وارد کند.
  • افزایش فشار در ناحیه شکم: عواملی مانند بارداری، بلند کردن اجسام سنگین، و سرفه مزمن می‌توانند باعث افزایش فشار در ناحیه شکم شوند، که می‌تواند منجر به تورم رگ‌های مقعد یا راست روده شود.
  • ژنتیک: هموروئید ممکن است ارثی باشد.
  • سن: هموروئید در افراد مسن شایع‌تر است.
  • چاقی: چاقی می‌تواند فشار بیشتری بر رگ‌های مقعد یا راست روده وارد کند.
  • نشستن طولانی مدت: نشستن طولانی مدت می‌تواند باعث افزایش فشار در ناحیه شکم شود.

علائم هموروئید

  • خونریزی مقعدی: این شایع‌ترین علامت هموروئید است. خونریزی معمولاً قرمز روشن است و با دفع مدفوع رخ می‌دهد.

  • خارش یا درد مقعدی: این علائم معمولاً در اثر تورم رگ‌های مقعد یا راست روده ایجاد می‌شوند.
  • بیرون زدن رگ‌های مقعدی: در موارد شدید، رگ‌های مقعدی می‌توانند از مقعد بیرون بزنند.

روش‌های پیشگیری از هموروئید در سالمندان

  • از یبوست جلوگیری کنید. یبوست می‌تواند باعث شود که فرد برای دفع مدفوع فشار بیشتری وارد کند، که می‌تواند منجر به تورم رگ‌های مقعد یا راست روده شود. برای جلوگیری از یبوست، رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید و مقدار زیادی آب بنوشید.

  • از زور زدن در هنگام اجابت مزاج خودداری کنید. زور زدن در هنگام اجابت مزاج می‌تواند فشار زیادی به رگ‌های مقعد یا راست روده وارد کند. اگر مدفوع شما سفت است، از ملین یا نرم کننده مدفوع استفاده کنید.
  • رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید. یک رژیم غذایی سالم و متعادل می‌تواند به شما کمک کند تا مدفوع نرم و حجیم داشته باشید که به راحتی دفع می‌شود. در رژیم غذایی مناسب افراد مسن از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، و پروتئین بدون چربی استفاده کنید.
  • آب بنوشید. آبرسانی بدن به دفع مدفوع نرم و حجیم کمک می‌کند. مقدار نیاز بدن سالمندان به آب در شبانه روز را با نظر پزشک مشخص کنید.
  • ورزش منظم داشته باشید. ورزش منظم به بهبود گردش خون کمک می‌کند و می‌تواند به جلوگیری از یبوست کمک کند.

در اینجا چند نکته اضافی برای کمک به سالمندان در پیشگیری از هموروئید آورده شده است:

  • از نشستن طولانی مدت خودداری کنید. اگر مجبور به نشستن طولانی مدت هستید، هر 20 دقیقه یک بار از جای خود بلند شوید و کمی راه بروید.
  • از پوشیدن لباس‌های تنگ خودداری کنید. لباس‌های تنگ می‌تواند باعث افزایش فشار در ناحیه مقعد یا راست روده شود.
  • از حمام داغ خودداری کنید. حمام داغ می‌تواند باعث تحریک رگ‌های مقعد یا راست روده شود.

اگر سالمند شما علائم هموروئید را دارد، باید به پزشک مراجعه کند. پزشک می‌تواند علت علائم را تشخیص دهد و درمان مناسب را تجویز کند.

نوشته: خانه سالمندان

  • نازنین رضائی
  • ۰
  • ۰

روکش دندان یک روش پرکاربرد در دندانپزشکی است که برای بهبود ظاهر، شکل، یا عملکرد دندان استفاده می شود. روکش دندان یک پوشش محافظ است که روی دندان قرار می گیرد و آن را می پوشاند. روکش دندان ها معمولاً از مواد مختلفی مانند فلز، پرسلن، یا زیرکونیا ساخته می شوند.

روکش دندان جلو معمولاً برای دندان هایی استفاده می شود که آسیب دیده، شکسته، یا تغییر رنگ داده اند هم در فک بالا و هم فک پایین.

 

انواع روکش دندان

دو نوع اصلی روکش دندان وجود دارد: روکش دندان معمولی و روکش دندان سرامیکی.

 

روکش دندان معمولی

روکش دندان معمولی یا pfm از یک لایه فلز داخلی و یک لایه پرسلن خارجی ساخته شده است. روکش دندان پی اف ام معمولاً نسبت به روکش دندان سرامیکی ارزان تر است و استحکام بیشتری دارد. با این حال، ممکن است ظاهری مصنوعی داشته باشند و در معرض لکه گرفتن قرار بگیرند.

روکش دندان سرامیکی

روکش دندان سرامیکی از یک ماده سرامیکی ساخته شده است که ظاهری بسیار شبیه به دندان های طبیعی دارد. روکش دندان سرامیکی در برابر لکه گرفتن مقاوم هستند و ماندگاری بیشتری نسبت به روکش های معمولی دارند. با این حال، معمولاً گران تر هستند و ممکن است شکننده تر باشند.

 

آبا برداشتن روکش دندان درد دارد؟

 

طول عمر روکش دندان جلو چند سال است؟

گفته می‌شود که روکش‌های دندانی بطور متوسط ۱۵ سال عمر می‌کنند؛ اما این عدد همیشگی نیست. طول عمر روکش دندان به عوامل مختلفی بستگی دارد. عواملی همچون:

  • جنس روکش دندان
  • جنس دندان شما
  • مراقبت‌های بعد از کاشت
  • مهارت دندانپزشک

براساس تحقیقات، روکش‌های فلزی بیشتر از ۲۰ سال عمر می‌کنندروکش‌های PFM  و برخی از روکش‌های پرسلن بین ۵ تا ۱۵ سال عمر می‌کنند. روکش‌های زیرکونیا و روکش‌هایی که کاملا از طلا ساخته شده‌اند نیز در صورت مراقبت درست ممکن است تا آخر عمر دوام بیاورند.

توجه داشته باشید که فقط جنس روکش دندان نیست که در افزایش عمر روکش دندان جلو تاثیر دارد؛ بلکه خود شما می‌توانید با انجام کارهایی به خوبی از روکش‌های دندانتان نگهداری کرده و طول عمر آن‌ها را افزایش دهید. در ادامه این مراقبت‌های ضروری را توضیح خواهیم داد.

 

نوشته: دکتر محمد نیکزاد دندانپزشک متخصص

  • نازنین رضائی
  • ۰
  • ۰

علت ورم دست و صورت سالمندان می‌تواند به دلایل مختلفی باشد، از جمله:

  • افزایش سن: با افزایش سن، بدن به طور طبیعی توانایی خود را برای دفع مایعات اضافی از دست می‌دهد. این امر می‌تواند منجر به تجمع مایعات در بافت‌ها شود که باعث ورم می‌شود.
     
  • بیماری‌های زمینه‌ای: برخی بیماری‌ها می‌توانند باعث ورم دست و صورت شوند، از جمله:
  • نارسایی قلبی
  • نارسایی کلیوی در سالمندان
  • بیماری کبدی
  • اختلالات تیروئید
  • بیماری‌های مزمن ریوی
  • سرطان
  • عفونت‌ها
  • داروها: برخی داروها نیز می‌توانند باعث ورم دست و صورت شوند، از جمله:
  • داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)
  • داروهای هورمونی
  • داروهای ضدبارداری
  • داروهای ضدافسردگی
  • موارد دیگر: موارد دیگری نیز می‌توانند باعث ورم دست و صورت شوند، از جمله:
  • چاقی
  • ایستادن یا نشستن طولانی‌مدت
  • آسیب‌دیدگی
  • حساسیت

اگر ورم دست و صورت سالمند شما همراه با علائم دیگری مانند درد، قرمزی یا گرما باشد، باید به پزشک مراجعه کنید تا علت آن را تشخیص دهد. 

علت و درمان ورم پا در سالمندان را بدانید.


 چند نکته برای کمک به کاهش ورم دست و صورت سالمندان
 

  • از ایستادن یا نشستن طولانی‌مدت خودداری کنید.
  • از کمپرس سرد یا گرم روی ناحیه ورم‌کرده استفاده کنید.
  • از داروهای بدون نسخه برای کاهش تورم استفاده کنید.
  • در صورت وجود بیماری زمینه‌ای، آن را تحت کنترل نگه دارید.

در صورت مشاهده ورم دست و صورت در سالمند خود، مهم است که با پزشک مشورت کنید تا علت آن را تشخیص دهد و بهترین روش درمانی را برای او تعیین کند.

منبع: اسایشگاه سالمندان

  • نازنین رضائی
  • ۰
  • ۰

علت ورم پای راست می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله:

  • ایستادن یا نشستن طولانی مدت: این وضعیت می‌تواند باعث تجمع مایعات در پاها شود.
     
  • بارداری: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند باعث افزایش احتباس مایعات در بدن شود.
     
  • اضافه وزن یا چاقی: اضافه وزن یا چاقی می‌تواند فشار بیشتری به رگ‌های خونی وارد کند و باعث ورم پا شود.
     
  • ورزش بیش از حد: ورزش بیش از حد می‌تواند باعث التهاب و تورم عضلات شود.
     
  • آسیب دیدگی: آسیب دیدگی پا، مانند شکستگی یا پیچ خوردگی، می‌تواند باعث تورم شود.
     
  • عفونت: عفونت در پا، مانند عفونت ناخن یا عفونت پوستی، می‌تواند باعث تورم شود.
     
  • شرایط پزشکی زمینه‌ای: برخی از شرایط پزشکی زمینه‌ای، مانند نارسایی قلبی، نارسایی کلیوی، و بیماری‌های کبدی، می‌توانند باعث ورم پا شوند.

اگر ورم پای راست شما همراه با علائم دیگری مانند درد، قرمزی، یا گرما باشد، باید به پزشک مراجعه کنید. این علائم می‌توانند نشانه‌ای از یک بیماری جدی مثل لخته خون در پا باشند.


روش‌های خانگی کاهش ورم پای راست

  • پاهای خود را بالا نگه دارید: وقتی نشسته یا دراز کشیده‌اید، پاهای خود را بالاتر از سطح قلب قرار دهید. این کار به کمک به جریان خون و کاهش تورم کمک می‌کند.
     
  • از جوراب‌های واریس استفاده کنید: پوشیدن جوراب ورایس می‌تواند به کاهش تورم با کمک به فشار بر پاها کمک کنند.
     
  • وزن خود را کاهش دهید: اگر اضافه وزن یا چاقی دارید، کاهش وزن می‌تواند به کاهش فشار بر رگ‌های خونی و کاهش تورم کمک کند.
     
  • از ورزش بیش از حد خودداری کنید: اگر ورزش می‌کنید، مراقب باشید که بیش از حد ورزش نکنید. ورزش بیش از حد می‌تواند باعث التهاب و تورم عضلات شود.
     
  • از آسیب دیدگی خودداری کنید: از آسیب دیدگی پا خودداری کنید. آسیب دیدگی پا می‌تواند باعث تورم شود.
     
  • برای شرایط پزشکی زمینه‌ای خود تحت درمان قرار بگیرید: اگر شرایط پزشکی زمینه‌ای دارید که باعث ورم پا می‌شود، تحت درمان قرار بگیرید. درمان این شرایط می‌تواند به کاهش تورم کمک کند.

ورم پای راست نشانه چه بیماری هایی می‌تواند باشد؟
ورم پای راست می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های مختلفی باشد، از جمله:

  • نارسایی قلبی: نارسایی قلبی زمانی اتفاق می‌افتد که قلب به اندازه کافی خون را به بدن پمپ نمی‌کند. این امر می‌تواند باعث تجمع مایعات در پاها شود.
     
  • نارسایی کلیوی: نارسایی کلیوی زمانی اتفاق می‌افتد که کلیه‌ها به اندازه کافی کار نمی‌کنند. این امر می‌تواند باعث تجمع مایعات در بدن شود.
     
  • بیماری‌های کبدی: بیماری‌های کبدی می‌توانند باعث تجمع مایعات در بدن شوند.
     
  • ترومبوز ورید عمقی (DVT): DVT زمانی اتفاق می‌افتد که لخته خون در یک ورید عمیق در پا ایجاد می‌شود. این امر می‌تواند باعث تورم، درد، و قرمزی در پا شود.
     
  • واریس پا: واریس زمانی اتفاق می‌افتد که دریچه‌های وریدی در پاها به درستی کار نمی‌کنند. این امر می‌تواند باعث تورم و تغییر رنگ پوست در پا شود.
     
  • آرتریت روماتوئید: آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است که می‌تواند باعث التهاب و تورم مفاصل شود. این امر می‌تواند باعث تورم در پاها شود.
     
  • عفونت: عفونت در پا، مانند عفونت ناخن یا عفونت پوستی، می‌تواند باعث تورم شود.
  • نازنین رضائی
  • ۰
  • ۰

ونیر کامپوزیت یک روش زیبایی دندانپزشکی است که برای بهبود ظاهر، شکل و رنگ دندان‌ها استفاده می‌شود. کامپوزیت ونیر از مواد رزینی ساخته می‌شود که به رنگ دندان‌های طبیعی هستند. این مواد به صورت مستقیم روی دندان‌ها قرار می‌گیرند و سپس به شکل و فرم مورد نظر فرم داده می‌شوند. این روش نسبت به لمینت دندان هزینه کمتری دارد و در زمان کمتری انجام می‌شود.


مراحل کامپوزیت ونیر دندان



1- مشاوره با دندانپزشک

در جلسه مشاوره، دندانپزشک وضعیت دندان‌ها و لثه‌ها را بررسی می‌کند و با بیمار در مورد اهداف درمان صحبت می‌کند. همچنین، دندانپزشک رنگ کامپوزیت دندان و اندازه ونیر را با توجه به سلیقه بیمار انتخاب می‌کند.

2- تهیه ونیر

در این مرحله، دندانپزشک از دندان‌ها قالب می‌گیرد و آن را به لابراتوار ارسال می‌کند. لابراتوار با استفاده از مواد رزینی، ونیر را مطابق با قالب دندان‌های بیمار می‌سازد.

3- آماده سازی دندان‌ها

در این مرحله، دندانپزشک مقدار کمی از مینای دندان را می‌تراشد تا سطح دندان صاف و صیقلی شود. این کار باعث می‌شود که ونیر به خوبی به دندان بچسبد.

4- چسباندن ونیر

در این مرحله، دندانپزشک ونیر را روی دندان‌ها می‌چسباند. این کار با استفاده از مواد چسبنده خاصی انجام می‌شود.

5- پالیش کردن ونیر

در این مرحله، دندانپزشک ونیر را صیقل می‌دهد تا سطح آن صاف و براق شود.
طول مدت درمان کامپوزیت ونیر معمولاً یک تا دو جلسه است. در جلسه اول، دندانپزشک قالب دندان‌ها را می‌گیرد و در جلسه دوم، ونیر را روی دندان‌ها می‌چسباند.



مراقبت‌های بعد از کامپوزیت ونیر



بعد از کامپوزیت ونیر، باید مراقبت‌های خاصی انجام دهید تا ونیر‌ها سالم بمانند. این مراقبت‌ها شامل موارد زیر است:

  •  
  • از مسواک و خمیر دندان مخصوص کامپوزیت ونیر استفاده کنید.
     
  • از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به آرامی استفاده کنید.
     
  • از مصرف مواد غذایی و نوشیدنی‌های رنگی مانند قهوه، چای، نوشابه، سس گوجه فرنگی و توت فرنگی خودداری کنید.
     
  • هر شش ماه یک بار برای معاینه و جرم گیری به دندانپزشک مراجعه کنید.


ماندگاری کامپوزیت ونیر


ماندگاری کامپوزیت ونیر معمولاً 5 تا 10 سال است. با این حال، عوامل مختلفی می‌توانند بر ماندگاری کامپوزیت ونیر تأثیر بگذارند، از جمله:

  • رعایت مراقبت‌های بعد از کامپوزیت ونیر
     
  • عادات غذایی و بهداشتی فرد
     
  • نوع مواد کامپوزیت استفاده شده


عوارض کامپوزیت ونیر


کامپوزیت ونیر معمولاً عوارض جانبی خاصی ندارد. با این حال، در موارد نادر ممکن است عوارضی مانند حساسیت دندان، التهاب لثه و عفونت ایجاد شود.

نوشته: دکتر نیکزاد دندانپزشک متخصص زیبایی

  • ۰
  • ۰

واریس، تورم و پیچ خوردگی رگ‌های خونی است که معمولاً در پاها دیده می‌شود. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که دریچه‌های یک‌طرفه‌ای که خون را در رگ‌ها به سمت قلب پمپاژ می‌کنند، ضعیف یا آسیب ببینند. این امر باعث می‌شود خون در رگ‌ها جمع شود و آنها را متورم و پیچ خورده کند.

واریس یک بیماری شایع است که حدود 20 تا 30 درصد از بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. زنان بیشتر از مردان به واریس مبتلا می‌شوند. واریس پا نسبت به سایر اعضای بدن شایع‌تر است.

دلایل ایجاد واریس

عوامل متعددی می‌توانند خطر ابتلا به واریس را افزایش دهند، از جمله:

  • ژنتیک: واریس می‌تواند ارثی باشد. اگر والدین یا خواهر و برادر شما به واریس مبتلا هستند، احتمال ابتلای شما نیز بیشتر است.
  • سن: واریس با افزایش سن شایع‌تر می‌شود. این به این دلیل است که دریچه‌های رگ‌های خونی با افزایش سن ضعیف‌تر می‌شوند.
  • اضافه وزن یا چاقی: اضافه وزن یا چاقی می‌تواند فشار بیشتری بر رگ‌های خونی وارد کند و خطر ابتلا به واریس را افزایش دهد.
  • ایستادن یا نشستن طولانی مدت: ایستادن یا نشستن طولانی مدت می‌تواند باعث تجمع خون در رگ‌های پا شود و خطر ابتلا به واریس را افزایش دهد.
  • بارداری: بارداری می‌تواند فشار زیادی بر رگ‌های خونی وارد کند و خطر ابتلا به واریس در بارداری را افزایش دهد.
  • برخی داروها: برخی داروها، مانند قرص‌های ضدبارداری، می‌توانند خطر ابتلا به واریس را افزایش دهند.

علائم واریس

  • تورم و پیچ خوردگی رگ‌های خونی در پاها
  • درد، خارش یا سوزش در پاها
  • احساس سنگینی یا خستگی در پاها
  • تغییر رنگ پوست در اطراف رگ‌های واریسی

روشهای جدید درمان واریس چیست؟

روشهای جدید درمان واریس، روشهای غیرتهاجمی هستند که با استفاده از لیزر، امواج رادیویی یا سونوگرافی انجام می‌شوند. این روشها نسبت به جراحی سنتی، عوارض کمتری دارند و زمان بهبودی کوتاه‌تری دارند.

برخی از روشهای جدید درمان واریس عبارتند از:

  • لیزر واریس: در این روش، یک لیزر به داخل رگ واریسی تابانده می‌شود و رگ را می‌بندد.
  • اسکلروتراپی واریس: در این روش، یک ماده کف‌دار به داخل رگ واریسی تزریق می‌شود و رگ را از بین می‌برد.
  • رادیوفرکانسی: در این روش، یک سیم نازک به داخل رگ واریسی وارد می‌شود و با استفاده از امواج رادیویی، رگ را می‌بندد.

این روشها برای درمان انواع مختلف واریس، از جمله واریس عنکبوتی و رگ‌های واریسی بزرگ‌تر، استفاده می‌شوند.

در ادامه به بررسی هر یک از این روشها به طور خلاصه می‌پردازیم:

لیزر درمانی واریس

عمل واریس با لیزر یکی از رایج‌ترین روشهای جدید درمان واریس است. در این روش، یک لیزر به داخل رگ واریسی تابانده می‌شود و رگ را می‌بندد. لیزر باعث می‌شود که دیواره‌های رگ جمع شوند و خون دیگر نتواند در آن جریان یابد.

لیزر درمانی یک روش غیرتهاجمی است که با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. این روش معمولاً در مطب پزشک انجام می‌شود و نیازی به بستری شدن ندارد.

اسکلروتراپی واریس

اسکلروتراپی یک روش دیگر برای درمان واریس است. در این روش، یک ماده کف‌دار به نام امولسیون به داخل رگ واریسی تزریق می‌شود. این ماده باعث می‌شود که رگ از بین برود.

درمان واریس با تزریق نیز یک روش غیرتهاجمی است که با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. این روش معمولاً در مطب پزشک انجام می‌شود و نیازی به بستری شدن ندارد.

امولسیون درمانی با رادیوفرکانسی

رادیوفرکانسی یک روش درمانی با سونوگرافی است. در این روش، یک سیم نازک به داخل رگ واریسی وارد می‌شود و با استفاده از امواج رادیویی، رگ را می‌بندد.

رادیوفرکانسی نیز یک روش غیرتهاجمی است که با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. این روش معمولاً در مطب پزشک انجام می‌شود و نیازی به بستری شدن ندارد.

در کل، روشهای جدید درمان واریس، روشهای ایمن و موثری هستند که عوارض کمتری نسبت به جراحی سنتی دارند. این روشها زمان بهبودی کوتاه‌تری نیز دارند و بیمار می‌تواند پس از چند روز به فعالیت‌های عادی خود بازگردد.

  • نازنین رضائی
  • ۰
  • ۰

پوسته پوسته شدن بدن در افراد مسن خطرناک نیست. با این حال، اگر پوسته پوسته شدن شدید باشد یا همراه با علائم دیگری مانند قرمزی، خارش یا درد باشد، می تواند نشانه یک بیماری جدی تر باشد. اگر پوسته پوسته شدن بدن سالمند همراه با هر یک از این علائم باشد، باید به پزشک مراجعه کرد.

دلایل پوسته پوسته شدن بدن سالمندان

  • خشکی پوست: خشکی پوست شایع ترین علت پوسته پوسته شدن بدن در سالمندان است. با افزایش سن، پوست نازک تر می شود و تولید چربی های طبیعی آن کاهش می یابد. این امر باعث می شود که پوست در برابر خشک شدن آسیب پذیرتر شود.
  • بیماری های پوستی: بیماری های پوستی مانند پسوریازیس، اگزما و درماتیت آتوپیک نیز می توانند باعث پوسته پوسته شدن بدن شوند. این بیماری ها باعث التهاب پوست می شوند و می توانند منجر به تولید سلول های پوستی اضافی شوند.
  • داروها: برخی از داروها، مانند داروهای ضد تشنج، داروهای شیمی درمانی و داروهای دیابت، می توانند باعث خشکی پوست شوند.
  • شرایط پزشکی: شرایط پزشکی مانند کم کاری تیروئید، دیابت و بیماری کلیوی در سالمندان نیز می توانند باعث خشکی پوست شوند.

آیا پوسته پوسته شدن بدن در افراد مسن خطرناک است؟

در بیشتر موارد، پوسته پوسته شدن بدن در افراد مسن خطرناک نیست. با این حال، اگر پوسته پوسته شدن شدید باشد یا همراه با علائم دیگری مانند قرمزی، خارش یا درد باشد، می تواند نشانه یک بیماری جدی تر باشد. اگر پوسته پوسته شدن بدن سالمند همراه با هر یک از این علائم باشد، باید به پزشک مراجعه کرد.

چه بیماری‌هایی باعث پوسته پوسته شدن بدن سالمندان می‌شود؟ 

در اینجا چند نمونه از بیماری های جدی تر که می توانند باعث پوسته پوسته شدن بدن شوند آورده شده است:

  • پسوریازیس: پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است که باعث التهاب و رشد سریع سلول های پوستی می شود.

  • اگزما: اگزما یک بیماری پوستی است که باعث خارش، قرمزی و التهاب پوست می شود.
  • درماتیت آتوپیک: درماتیت آتوپیک یک بیماری پوستی است که باعث خارش، قرمزی و التهاب پوست می شود.
  • کم کاری تیروئید: کم کاری تیروئید یک اختلال هورمونی است که می تواند باعث خشکی پوست شود.
  • دیابت در سالمندان: دیابت می تواند باعث خشکی پوست شود.
  • بیماری کلیوی: بیماری کلیوی می تواند باعث خشکی پوست شود.

روش‌های کاهش پوسته پوسته شدن بدن سالمندان

  • از حمام های آب گرم طولانی مدت خودداری کنید. آب گرم می تواند پوست را خشک کند.
  • از صابون های ملایم و بدون عطر استفاده کنید. صابون های خشن می توانند پوست را خشک کنند.
  • بعد از حمام از مرطوب کننده استفاده کنید. مرطوب کننده به حفظ رطوبت پوست کمک می کند.
  • از لباس های گشاد و نخی استفاده کنید. لباس های تنگ و مصنوعی می توانند پوست را تحریک کنند.
  • از مصرف زیاد الکل و کافئین خودداری کنید. الکل و کافئین می توانند پوست را خشک کنند.

منبع: آسایشگاه سالمندان تهران

  • نازنین رضائی
  • ۰
  • ۰

ایمپلنت فوری یک نوع ایمپلنت دندانی است که می تواند بلافاصله پس از کشیدن دندان قرار داده شود. این نوع ایمپلنت شامل یک پایه تیتانیومی است که در استخوان فک قرار داده می شود و سپس یک تاج موقت دندان بر روی آن قرار می گیرد. تاج موقت دندان به شما امکان می دهد بلافاصله پس از کشیدن دندان از دندان جدید خود استفاده کنید.

ایمپلنت فوری برای افرادی که دندان خود را از دست داده اند و نیاز به جایگزینی فوری دارند، گزینه مناسبی است. این نوع ایمپلنت همچنین برای افرادی که نمی خواهند مدت زمان زیادی منتظر ماندن برای بهبودی پس از کشیدن دندان را داشته باشند، مناسب است. ایمپلنت فوری برای همه افراد مناسب نیست.

کاندیدهای نامناسب ایمپلنت فوری 

افراد زیر ممکن است کاندید مناسبی برای ایمپلنت فوری نباشند:

  • افرادی که بیماری لثه یا عفونت دارند

  • افرادی که استخوان فک کافی برای پشتیبانی از ایمپلنت ندارند
  • افرادی که شرایط پزشکی زمینه ای دارند که ممکن است خطر عوارض ایمپلنت فوری را افزایش دهد

مراحل ایمپلنت فوری 

اگر کاندید مناسبی برای ایمپلنت فوری هستید، روند درمان معمولاً به شرح زیر است:

  • در اولین مراجعه به دندانپزشک، دندان شما کشیده می شود.
  • سپس، پایه تیتانیومی ایمپلنت در استخوان فک قرار داده می شود.
  • در همان روز، یک تاج موقت دندان بر روی پایه ایمپلنت قرار می گیرد.

تاج موقت دندان معمولاً برای 3 تا 6 ماه باقی می ماند. در این مدت، پایه ایمپلنت به استخوان فک جوش می خورد. پس از آن، تاج موقت دندان برداشته می شود و یک تاج دائمی دندان بر روی پایه ایمپلنت قرار می گیرد.

ایمپلنت فوری یک روش ایمن و موثر است که می تواند به شما کمک کند تا بلافاصله پس از کشیدن دندان از دندان جدید خود استفاده کنید. با این حال، مهم است که با دندانپزشک خود صحبت کنید تا تعیین کنید که آیا ایمپلنت فوری برای شما مناسب است یا خیر.

مراقبت بعد از ایمپلنت فوری دندان

مراقبت بعد از ایمپلنت فوری دندان مهم است تا از موفقیت درمان اطمینان حاصل شود. مراقبت های بعد از ایمپلنت فوری دندان شامل موارد زیر است:

  • استراحت کافی: پس از جراحی ایمپلنت فوری دندان، استراحت کافی برای بهبودی مهم است. سعی کنید به مدت چند روز پس از جراحی استراحت کنید و فعالیت های خود را محدود کنید.
  • مصرف داروهای تجویز شده: دندانپزشک شما ممکن است داروهای مسکن و آنتی بیوتیک برای شما تجویز کند. مصرف داروهای تجویز شده به کاهش درد و التهاب کمک می کند.
  • رعایت بهداشت دهان و دندان: پس از جراحی ایمپلنت فوری دندان، مهم است که بهداشت دهان و دندان خود را به خوبی رعایت کنید. دو بار در روز با مسواک نرم و نخ دندان به آرامی دندان های خود را مسواک بزنید.
  • اجتناب از فشار دادن دندان های جدید: در هفته های اول پس از جراحی، از فشار دادن دندان های جدید خود خودداری کنید. جویدن غذاهای سفت یا چسبناک می تواند باعث آسیب به ایمپلنت شود.
  • مراجعه به دندانپزشک برای پیگیری: دندانپزشک شما باید شما را برای پیگیری پس از جراحی ایمپلنت فوری دندان ملاقات کند. این مراجعه ها معمولاً هر چند هفته یکبار انجام می شود تا روند بهبودی بررسی شود.

در اینجا چند نکته اضافی برای مراقبت بعد از ایمپلنت فوری دندان آورده شده است:

  • از نوشیدنی های گرم یا داغ در روزهای اول پس از جراحی خودداری کنید.
  • از کشیدن سیگار و مصرف الکل در روزهای اول پس از جراحی خودداری کنید.
  • اگر خونریزی از محل جراحی مشاهده کردید، از گاز استریل برای متوقف کردن خونریزی استفاده کنید.
  • اگر تورم  بعد از ایمپلنت دندان یا درد شدید دارید، با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

با رعایت این مراقبت ها، می توانید به بهبودی سریع و موفقیت آمیز ایمپلنت فوری دندان خود کمک کنید. در کلینیک دکتر محمد نیکزاد دندانپزشک و جراح متخصص بهترین تجربه ایمپلنت دندان را داشته باشد.

  • نازنین رضائی
  • ۰
  • ۰

ایمپلنت دندان نوعی جایگزین دندان است که از یک پیچ فلزی (در اکثر موارد از جنس تیتانیوم) ساخته شده است که در استخوان فک کاشته می شود. سپس یک روکش دندانی بر روی پیچ قرار می گیرد تا جایگزین دندان از دست رفته شود.

ایمپلنت های دندانی یک گزینه درمانی محبوب برای افراد مبتلا به بی دندانی هستند. آنها می توانند به بهبود عملکرد جویدن، ظاهر و اعتماد به نفس کمک کنند.

با این حال، مانند هر درمان پزشکی، ایمپلنت های دندانی نیز با خطراتی همراه هستند. یکی از این خطرات، شل شدن ایمپلنت است.

علت شل شدن ایمپلنت دندان

شل شدن ایمپلنت دندان زمانی اتفاق می افتد که پیچ فلزی از استخوان فک جدا شود. این می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله:

  • عفونت: عفونت در اطراف ایمپلنت می تواند باعث التهاب و تورم شود. این التهاب می تواند منجر به شل شدن ایمپلنت شود.
  • تحلیل استخوان: با گذشت زمان، استخوان اطراف ایمپلنت می تواند تحلیل برود. این تحلیل استخوان می تواند باعث شل شدن ایمپلنت شود.
  • قرار گرفتن بیش از حد در معرض فشار: ایمپلنت ها باید بتوانند فشار جویدن را تحمل کنند. قرار گرفتن بیش از حد در معرض فشار می تواند باعث شل شدن ایمپلنت شود.
  • کیفیت ضعیف ایمپلنت: اگر ایمپلنت از کیفیت ضعیفی برخوردار باشد، ممکن است از همان ابتدا شل شود.

اگر ایمپلنت دندان شما شل شده است، باید در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشک می تواند علت شل شدن ایمپلنت را تشخیص دهد و درمان مناسب را توصیه کند.

در برخی موارد، ممکن است بتوان ایمپلنت را با تمیز کردن و درمان عفونت، یا با افزودن استخوان یا مواد پر کننده به اطراف ایمپلنت، تثبیت کرد. در موارد دیگر، ممکن است لازم باشد ایمپلنت برداشته شود و مجدداً کاشته شود.

اجزای تشکیل دهنده ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان از سه جزء اصلی تشکیل شده است:

  • پیچ فلزی: این جزء اصلی ایمپلنت است که در استخوان فک کاشته می شود.
  • تاج دندان: این جزء روی پیچ فلزی قرار می گیرد و جایگزین دندان از دست رفته می شود.
  • اباتمنت: این جزء بین پیچ فلزی و تاج دندان قرار می گیرد و کمک می کند تا تاج دندان در جای خود ثابت شود.

پیچ فلزی معمولاً از جنس تیتانیوم ساخته می شود. تیتانیوم یک فلز زیست سازگار است که به خوبی با استخوان فک ادغام می شود. تاج دندان می تواند از مواد مختلفی مانند سرامیک، پرسلن یا فلز ساخته شود. اباتمنت معمولاً از جنس تیتانیوم یا پلاستیک ساخته می شود.

ایمپلنت های دندانی یک گزینه درمانی موثر برای بی دندانی هستند. با این حال، مهم است که خطرات احتمالی، از جمله شل شدن ایمپلنت، را درک کنید.

برای دریافت مشاوره رایگان در مورد انواع ایمپلنت دندان، روش‌های کاشت و مشکلات بعد از کاشت دندان به وب سایت دکتر محمد نیکزاد دندانپزشک و جراح متخصص مراجعه کرده و فرم مشاوره رایگان را پر کنید.

 

  • نازنین رضائی